دلم گرفته ولی خموش می مانم.
زیرا کسی به فریاد دلم نخواهد اعتنایی کرد.
دلم گرفته ولی ناله نمی کنم.
زیرا به ناله کسی گوش نخواهد کرد.
دلم گرفته ولی ضجه نمی زنم.
زیرا به ضجه من کسی توجهی نخواهد کرد.
پس خموش می مانم و با سکوتم فریاد می زنم.فریادی از فرط دلتنگی و دلمردگی.
و دل خوشم که خدا فریادم را می شنود
