به یاد داشته باش هر وقت دلتنگ شدی به آسمان نگاه کن چون  کسی هست که عاشقانه تو را می نگرد و منتظر توست اشکهای تو را پاک می کند و دستهایت را صمیمانه می فشارد تو را دوست دارد فقط به خاطر خودت نه به خاطر منافع خودش این را  به یاد داشته باش هر وقت دلتنگ شدی به آسمان نگاه کن و اگر باور داشته باشی می بینی ستاره ها هم با تو حرف میزنند باور کن که با او هرگز تنها نیستی هرگز.
 فقط کافی است عاشقانه به آسمان نگاه کنی چون وجود کسی را احساس می کنی که اگر ادعای دوستی می کنه تا آخرش هست آگه یا علی میگه تا آخرش هست  اگه اصرار میکنه بیا به من تکیه کن   این جوری نیست که تا تکیه  بدی تمام وجودت  بسوزه چون به جای شانه های محکمش نوک تیز خنجری ر و احساس می کنی که برای زخمی کردنت گذاشته بودن پس تا دیر نشده بیا نزار بیشتر زخمی بشی بیا با من  به آسمان بنگر که هیچ جایی به پاکی آسمان نیست

خدایا تو بگو من چطور فقط عاشق توباشم
بگو چطور اسیر این دنیای مادی نشم
 
از عشق تو دم میزنم ولی هزاران بار دور ازتو هستم
عاشق تو خودش را درگیر دنیا نمی کنه
 
عاشق تو فقط تورا می بینه وابسته به قراردادهای دنیایی نیست عاشق تو
از نارسایی های مادی غمگین نیست  ،
 
تورا دارد و بس و سیراب سیراب ازهمه چیز
اخه من کجا اینچنینم
 
دوست دارم تورا ،دوست دارم عاشق واقعی باشم 
 
 
 
 دم از عشق تو می زنم
 
ولی همچنان سرگردانم اسیر مسائل مادی هستم
ولی تا یه مشکلی پیش میاد کم میارم 
کسی نیست
 کمک کنه ؟
 
احسای تنهای
میکنم
 تو کس بی کسونی تو همه کس منی
دیگه احتیاج به هیچ کس ندارم وبس
 
 
 تنها تو حقیقتی هر چیزی غیر از تو
 
 عاری از حقیقته

تمام سپاس از آن اوکه غیر از او هیچ کس را صدا

نمی کنم گیرم که دیگران را صدا کردم پاسخم را نمی دادند.

تمام سپاس از آن اوکه دلم به هیچ کس غیر او

خوش نیست گیرم که به دیگران دل خوش می کردم نا امیدم کردند.

تمام سپاس از آن اوکه کارهایم را خودش رو به راه

می کند و پیش اش عزیزم گیرم که امورم را وا می

گذاشت به این مردم خوارم می کردند.

خدایا می خواهم ...

توان آن را داشته باشم که ادامه دهم

اگر زمانه بر وفق مراد نگشت از نو آغاز کنم

زیبایی را ببینم هنگامی که دیگران ناتوان از دیدن آنند

می خواهم...

امید رویایی نو داشته باشم و شکیبا

تا رویاهایم همچنان ادامه یابد...

و خردمند

آنگونه که به آینده چشم داشته باشم...

خدایا امروز می خواهم با تو از چیزی بگویم که تا به حال با تو نگفتم و

مثل سنگی بزرگ بر شانه هایم سنگینی می کند نمی دانم من در جهل خود گمراهم یا دیگران در جهل خویشتن..

هر چه بیشتر سعی میکنم خوب باشم بیشتر بد می بینم، هر چه بیشتر سعی

می کنم انسان باشم نا مردمی بیشتر می بینم، هر دستی را که با صداقت

جلو بردم با نیرنگ پاسخ دادند، هرچه بر خشم خود فایق آمدم بیشتر بر من چیره شدند، هرچه دلی نشکستم و دلی به دست آوردم   

دلم را بیشتر شکستند، هر چه صبوری کردم آماج نیرنگ ها بر سرم

بیشتر بارید، هر چه سعی می کنم دنیا را زیبا ببینم دنیا با مردمانش در نظرم منفورتر جلوه میکند.

کاش می شد به سرزمینی رفت که احدی از بندگانت در آنجا نباشد تا باخود باشم و با تودریغا که زندگی بی مردمان با همه ی نا مردمی ها یشان امکان ندارد.
خدایا انسان بودن چه قدر سخت و دردناک است آنجا که باید دستی بگیری اما نتوانی آنجا که هر چه فریاد بر می آوری احدی نمی شنود و یا نمی .

آنجا که می دانی تمامی حقایق تلخ را خدایا بهای دانستن چه قدر سنگین است. حقایق چنان جلوه می کنند که دیگر فرصتی برای دیدن آراستگی ها باقی نمی ماند. والبته با دیدن این حقایق دیگر زیبایی، معنای خود را از دست می دهد آه، چه قدر دلخسته ام. کاش می شد همانند مجنونان به همه چیز خندید و همه چیز را ندید گرفت خوشا به حالشان که زندگی را همان طور که دوست دارند می بینند نه آن طور که مجبورشان کنند نمی دانم من اشتباه می بینم یا تمام این ها واقعیت دارد چنان فکرم مشوش است که دیگرخوب را از بد نمی توام مجزا کنم گاهی اوقات با خود می گویم شاید من اشتباه می کنم و عینک بد بینی بر چشم گذاشته ام.
دنیا زیبا است و مردمانش زیبا تر از آن . به راستی چنین است.
اما چرا من این گونه فکر می کنم؟؟؟

مرگ من پایانی است بر قصه تو من
                         وآغازی است بر غصه تو
                              من خود را از تو میگیرم تا دیگر
                                       وجودی نباشد تا تو را موجود کنی
                                                                و قلبی تا برایت بگرید
                                                                      و این آخرین انتقام است